بزن باران

ببار از چشم من

بزن باران ، بزن باران بزن

بزن بارن که شاید گریه ام پنهان بماند

بزن باران که من هم ابریم

بزن باران پر از بیصبریم

بزن باران که این دیوار سرگردان بمانم

بهانه ای بده من به کوچک نگاه من

در اوج گریه فقط تو میشوی پناه من

به داد من برس هوا ، هوای خاطرات اوست

دلم گرفته است

به این دل خسته جان بده

خنده بر لب میزنم تا کس نداند رازم را

................

آه جان سوزم رساند جان به لب باز لبخند....

باز لبخند....

بغض در سینه

خراب است حال من........

رحمی به حالم کن

تومیدانی غمم در سینه پنهان است غم پنهان با که گویم؟؟؟ کز چه گویم؟؟؟

تا که آرام گیرد

بغض در سینه ام جز با خدای خود

دلم ، یک دل سیر

گریه می خواهد

یک دل سیر فریاد می خواهد

آخر باز دلم حال عجیبی دارد

باز با تمام دنیا تفاوتش را دیده است

باز هم آن حال غریب

همان حالی که به دلم

حس غربت می دهد

سراغم آمده است.

پس از آفرینش آدم....

                        خداوند گفت به او......

                                                 نازنینم آدم ....

                                                              با تو کاری دارم...

                                                                                  اندکی پیش آی...

                                                                                         آدم آرام و نجیب آمد پیش....

                                                                                      زیر چشمی به خدا نگریست...

                                                                             محو لبخند غم آلود خدا....

                                                          دلش انگار گریست.....

                                            نازنینم آدم....

  قطره اشکی ز چشمان خداوند چکید...

                              یاد من باش که بس تنهایم....

                                                                 من به اندازه ی .... عرش ......

 نه ... نه ... من به اندازه ی تنهاییت ای هستی من.....

                                           ***دوست دارت هستم***

                                              آدم کوله اش را برداشت

                                              خسته و سخت قدم برداشت.............

غریبه تر از آنم که بخواهم بمانم